ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق، امام ششم شیعیان که آن‌ها از وی با عنوان امام جعفر صادق یاد می‌کنند. وی فرزند محمد باقر و ام‌فروه است. او در 17 ربیع الاول 83 هجری قمری (702-703 ) میلادی در مدینه بدنیا آمد. او توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و در 25 شوال 148 هجری قمری در سن 65 سالگی در مدینه درگذشت. او بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته‌است. محل دفن وی کنار قبر پدرش در قبرستان بقیع شهر مدینه‌است.

معروفترین لقب او صادق به معنی راستین و راستگو است.

و از دیگر القاب او عبارتند از:

• فاضل (دارای فضیلت و برتری)
• قائم (به معنی ثابت و پایدار، قیام کننده، برپا و استوار)
• کامل (و او کسی است که از عیب‌ها منزه و دور و برکنار است)
• منجی (نجات بخش و رستگار کننده، عامل رستگاری و نجات)
• کلمه الحق (سخن حق)
• لسان الصدق (راستگوی در سخن، گویای راستی)
• صابر (بردبار)